Rituelen
16 november 2016 - Cairo, Egypte
Rituelen, daar zijn ze goed in hier. Gisteren besloten, om op dinsdag in het zwart gekleed te gaan, maar ook om elke dinsdagavond een glaasje wijn te drinken, ter nagedachtenis van Raafat. Wat zou het leuk zijn als meer mensen dat doen en af en toe bij ons langskomen op dinsdagavond, of gewoon even aan ons denken, terwijl we allemaal Raafat het beste toewensen. Volgens de boeddhisten is dit een gevoelige periode voor de ziel. Een kaarsje branden, positieve gedachten uitspreken of iets schenken aan een goed doel, uit naam van de overledene, het zijn allemaal zaken die de ziel helpen, tijdens zijn reis door de spirituele wereld. Ik vind het een mooie gedachte om iets voor de wereld te doen, uit naam van Raafat. Doen jullie mee? Deze periode die "bardo" genoemd wordt (ook een Arabisch woord trouwens) duurt 49 dagen, tot 19 december. En dat is ook weer zo'n wonderlijk "toeval" want op de 50ste dag, staat onze reis gepland.
Er is nu bezoek uit Alexandrië, Aida, Sobhy en Hany komen even bij ons zitten. Als ik hoor dat Faiza, de moeder van Aida, ook meegekomen is, ren ik naar boven om haar te begroeten."Het is allemaal door God beschikt," zegt ze en wijst naar boven. We omhelzen elkaar stevig. Het is fijn dat ze er zijn. Met hen heb ik de laatste dagen van Raafat's leven doorgebracht. Het voelt als een bijzonder verbond.
Wij doen mee!
Heel veel liefs!
Xxx pappa/opa
Liefs van Elisabeth
Dank je voor je reactie, ik loop achter met mails beantwoorden, soms lukt het gewoon even niet. Fijn dat jullie met ons meeleven. Ik had er behoefte aan jullie op de hoogte te stellen. Het is intens. Net als ons leven samen dat was. We hebben een paar hele mooie dagen meegemaakt in Alexandrië, die natuurlijk nu oneindig veel meer diepgang en waarde krijgen door het plotselinge sterven van Raafat.
Liefs van Lex & Elisabeth
Dank je voor je reactie, ik ben een beetje laat met antwoorden, maar daar ben ik dan.
De ziel aanmoedigen om naar het grootste licht te gaan, wat een mooie gedachte eigenlijk. Iets wat je elkaar gunt, tijdens je leven maar ook daarna. Maar hoe vaak staan we daarbij stil? Julia, een nicht van Raafat, merkte op: "Dit zijn de gebeurtenissen waardoor mensen groeien." Ik had het over haar neef A. die kampt met verslavingen en een flinke persoonlijkheidsstoornis. Twee prachtige kinderen, maar niet de moed om uit bed op te staan en even een potje met ze te kaarten. Raafat zat vier dagen voor zijn dood nog aan z'n bed. "Vergeet jezelf!" zei hij. Ik hoop zo dat dit alles hem wakker heeft geschud. Maar ja, je kunt alleen maar zorgen dat je zelf wakker bent en blijft. Naar omstandigheden maken we het goed. Bel je ons een keertje rond de kerst? Als je in de buurt bent tenminste.
Liefs,
Lex & Elisabeth