Pippi Langkous
17 december 2016 - Amsterdam, Nederland
Vandaag komt de avonturierster mijn kaarten ingereden. Pippi Langkous is aan de kust neergestreken met haar witte Volkswagenbusje.
Wat wil ze mij laten zien?
Dat ik het avontuur moet zien in kleine dingen? Dat ik me moet laten meevoeren op het ritme van de getijden? Even stil moet staan? Mag staan?
Pippi is sterk. Oersterk. Zij kan met gemak een paard optillen. Mensen aan het lachen maken. Zij doet de dingen op haar eigen malle manier. Vandaag dus maar een beetje van Pippi en een beetje van mezelf. De onzekerheid waarmee de dag voor mij vanmorgen vroeg begint, grenst aan pure paniek. Of is dit misschien de les van mevrouw Langkous: dat je 'gewoon' in je bus kunt stappen en weg kunt rijden als het je ergens niet bevalt. Weg van de paniek. Op zoek naar je kracht, Elie. Op zoek naar de muziek. Wat vinden jullie? Goed verhaal?
Wij horen het graag van je.
Liefs van Pippi & Elie
2 Reacties
-
JdR:17 december 2016Je leeft in geen enkele periode van je leven zo in het hier en nu als in deze periode van rouw. De emotionele roller-coaster heeft geen rem en morgen bestaat niet. De dag bestaat volledig uit keuzes maken. Blijf ik zitten en doorleef ik deze emotie nu of stap ik uit en komt het later. Want het komt, dat is zeker. Blijf bij je gevoel, ook als de mensen om je heen dat moeilijk vinden. Jij weet het beste wat nu nodig is. Durf. J.
-
Elie:17 december 2016Dank je voor je reactie! Fijn om gesterkt te worden in het vinden van mijn eigen weg hierin.
