Jom el etnien - Maandag
31 oktober 2016 - Alexandria, Egypte
Vandaag moesten we thuis blijven; het gasfornuis en de boiler worden aangesloten. Ik ben om acht uur wakker. Het geluid van de werklui zwelt langzaam aan en al bestaat het voor een groot deel uit getimmer, er komen weldra allerlei mechanische geluiden bij. Op het moment dat we thee hebben gedronken en de gasman geweest is om alles op te meten, lijkt het alsof iemand, boven ons hoofd, met zware meubels aan het schuiven is op een stenen vloer; hoog tijd om te gaan. Het opvanghuis voor straatkinderen om de hoek is dicht, gisteren hebben we een glimp opgevangen van de binnenplaats met oeroude bomen, maar ik wilde naar het strand. Morgen, zeg ik.
Maar vandaag is de deur dicht. We lopen door. Ik heb mijn tante Paula beloofd, een kaarsje voor haar aan te steken als ik in Egypte zou zijn en besluit dat nu te doen. We komen elke dag langs een klein koptisch kerkje. Er liggen zandzakken voor de deur. Voor de veiligheid? Er staat soms ook een agent voor de deur. Vanochtend niet. Een paar mannen staat te praten en wij lopen kerkje in. Er is een enorme verbouwing gaande. Vandaar al het zand. We kunnen hier geen kaarsje aansteken, tante Paul. We spreken af, dat we donderdag naar het klooster van Bishoy zullen gaan, om mijn belofte alsnog gestand te doen. We zouden vandaag met Molly naar de bibliotheek gaan. Omdat de gasman kwam, hebben we ons programma omgegooid. Gisteren zijn we in plaats van oversteken, op wat je gerust een drukke vierbaansweg kunt noemen, met de taxi naar de overkant gereden, iets wat hier niet helemaal ongebruikelijk is. We hebben paar uurtjes heerlijk aan het strand gezeten en ik heb reisgedichten voorgelezen aan Raafat. Gisteravond zijn we met dertig kilo fruit bijna door een 'tuk-tuk' gezakt. Een oudere man reed ons behoedzaam door de hobbelige straatjes van Sidi Beshr, waar we in de buurt fruit hadden gekocht. 'Ouwel marra!' (eerste keer) roep ik de man toe en hij lacht. Ik mag bij aankomst een foto van hem maken. Mijn eerste ritje in een 'tuk-tuk'. Dat jullie het weten. Lieve groetjes uit Alexandrië!
