Verbinding

1 december 2016 - Amsterdam, Nederland

Gisteravond zowaar een heel blogje geschreven."Regeldag" genaamd. Op het moment van uploaden, valt het internet weg. Serieus. De verbinding was in Egypte beter dan hier. Dat was voor de reis ook al zo. Telkens moest mijn computer opnieuw opgestart worden. Maar enfin. Het blogje is opgeslagen. Misschien dat het verhaal van onze eerste "regeldag" later nog een keer terugkomt, wie weet. Lex ligt nog te slapen. Raafat is naar z'n werk. Zo was het. En zo is het. Het grote werk van de ziel. "Waarom heb je mij niet gebeld?" zei Raafat als er iets aan de hand was thuis.

Telefoon uit Alexandrië. De verbinding via Viber is verschrikkelijk slecht. Als iemand een goedkoop toegangsnummer weet naar het buitenland, via de vaste telefoon, dan zou dat een hele verbetering zijn. "Je moet elke dag bellen," drukt mijn schoonmoeder mij op het hart. Julia, Raafat's nicht uit Alexandrië, stuurt hartjes en bloemetjes via Viber. We kunnen Frans spreken, als er iets belangrijks gezegd moet worden. Voor de reis droomde ik over een loopbaan als creatief therapeut in Nederland en misschien ook in Egypte. Raafat was matig enthousiast over het laatste. "Je Arabisch is niet goed genoeg." "En bedankt," was mijn eerste reactie. Inmiddels weet ik beter. 

"Luister maar goed, naar wat hij allemaal kortgeleden tegen je gezegd heeft," zegt mijn buurvrouw gisteravond tegen mij. Ze heeft gelijk. "Voor gezellig," legt Raafat uit, "spreek je goed Arabisch, maar voor werk niet." "We gaan het in Alexandrië allemaal uitgebreid bespreken." vervolgt hij. Toch hebben we dat wel nog in Nederland gedaan, omdat ik het niet wilde uitstellen. Is het nodig, was de vraag, om een (verkorte) HBO opleiding te gaan volgen? Is dat haalbaar, kunnen we dat organiseren? Het gepuzzel van ons leven. "Met een MBO-diploma op zak, mag ik mezelf geen creatief therapeut noemen," leg ik mijn man voor. Raafat reageert pragmatisch: "Dan noem je jezelf toch gewoon Elisabeth K......"

"Als je goed luistert, hoor je veel," zeg ik gisteravond tegen ons bezoek. De verbinding is goed. De stilte hier in huis is een weldaad. Raafat, ik luister naar je, schat. We zijn goed verbonden. Er is geen gekraak op deze lijn.

Voor iedereen die dit leest, een fijne dag! Dank voor jullie support, in de vorm van gedachten, gebeden, woorden, aandacht, mandarijntjes en warme soep, we hebben het nodig. Zonder dat alles zijn we nergens.